Theater 't Ros

Een terugblik
Vergane Glorie

27 januari 2024, 20:15
De Leenhoef, Knegsel
MARTIJN KUIJTEN & BJORN VAN DER DOELEN EN RUUD VAN DEN BOOGAARD
Een ode aan de verstoteling! De onaangepaste, tegendraadse, kleurrijke en eigengereide figuren van onze provincie. De zonderlingen, genieën, kluizenaars en verschoppelingen van ons Brabantse land. Wat ze verbindt is dat ze afwijken van de norm. In onze geschiedenis kom je dorpsfiguren van allerlei pluimage tegen, die het op hun eigen manier deden. Die anders waren. En wij, Ruud van den Boogaard, Martijn Kuijten en Björn van der Doelen, breken daar als drie musketiers een lans voor. Een ode aan de afwijking!
Blogpost van de voorzitter
Het lot van de gebroeders Hoeks.
Uw reacties waren overweldigend! Dank u wel!
Het lot van de gebroeders Hoeks.
Over hoe het leven van twee nuchtere broers, werd verweven met dat van een verzetsheld. Gebaseerd op een regionaal en waargebeurd oorlogsverhaal, met de Brabantse Kempen als decor. “Het lot van de gebroeders Hoeks” was een meeslepend verhaal over zwijgen, verzetten én bovenal vertrouwen op de goede afloop.
Exact 20 jaar na “De Schrik van de Acht Zaligheden” speelden wij onze vijfde grote openluchttheaterproductie. Het script was gebaseerd op het gelijknamige boek van Jasper van der Schoot. De toneeltekst was geschreven door Glenn Markesteijn. De muziek en liedteksten waren van de hand van de landelijk bekende singer/songwriter en oud Knegselnaar, JW Roy. De in Knegsel geboren en getogen theatermaker en kind van ’t Ros, Jules Keeris, tekende voor de bewerking van de toneeltekst en de regie.
Wellicht geholpen door de bundeling van het artistieke talent, sloeg het idee direct aan bij het grote publiek. Dat bleek al tijdens de kaartverkoop. In minder dan vier weken tijd waren alle zeven voorstellingen uitverkocht.
Na iedere voorstelling regende het complimenten. De bezoekers waren vrijwel stuk voor stuk onder de indruk, velen zelfs tot tranen geroerd. De recensies in het E.D en in de plaatselijke bladen, raakten ons dan weer. We kregen complimenten op social media, we kregen mails en brieven vol lovende woorden.
Twee eenvoudige broers die hun rotsvaste vertrouwen. moesten bekopen met de dood. Door hun zwijgzaamheid werden ze veel te zwaar gestraft. Wij gaven ze het podium wat ze verdienden, en hebben ervoor gezorgd dat minder mensen zich bij het zien van het Eerselse straatnaambordje zich afvragen “Wie waren dat?”.
Het lot van de gebroeders Hoeks vraagt om een toegift. Die komt er misschien wel. Volgend jaar, als het zuiden van Nederland tachtig jaar is bevrijd.
Ad Keeris, Voorzitter